- Samookaleczenie, mimo że jest zachowaniem szkodliwym, zazwyczaj nie jest niebezpieczne i raczej nie wiąże się z ryzykiem samobójstwa. Ta wiedza pozwala na zachowanie spokoju i niereagowanie zbyt emocjonalnie w razie zetknięcia z takim zachowaniem.
- Samookaleczenie służy regulowaniu emocji w sposób łatwy i dostępny. Nastolatek, żeby zrezygnować z tego sposobu rozładowania napięcia, musi przyswoić inne metody pozwalające okiełznać rozbujaną emocjonalność.
- Rozmowa o samookaleczeniach może być dla opiekuna stresująca. Zachowaj jednak spokój, zbytnia złość czy smutek mogą tylko pogorszyć sytuację. To, że nie chcesz, żeby dziecko się krzywdziło, to zrozumiałe. Jednak używanie takich metod jak: ośmieszanie, grożenie, karanie czy oskarżanie nie spowoduje zmiany tego zachowania, a jedynie jego ukrycie.
- Samookaleczenia są wskazaniem do psychoterapii i to najczęściej tej długoterminowej.
Źródło:
- Ambroziak K., Kołakowski A., Siwek K. Depresja nastolatków. Jak ją rozpoznać, zrozumieć i pokonać. Sopot, 2018, wyd. GWP