Anoreksja, inaczej jadłowstręt psychiczny, jest zaburzeniem psychicznym, opartym na obsesyjnym unikaniu przyjmowania pokarmu w obawie przed przybraniem na wadze.
Osoby z rozpoznaniem anoreksji bardzo koncentrują się na wyglądzie i masie ciała. W ich życiu cały czas obecny jest lęk, że nawet najmniejsza ilość zjedzonego posiłku doprowadzi do przytycia, a tym samym do stania się grubą i nieatrakcyjną osobą. Człowiek z jadłowstrętem psychicznym uważa, że zawsze można ważyć mniej i nigdy nie ustaje w dążeniach do zrzucenia kolejnych kilogramów. Mimo, że według otoczenia osoba chorująca może być zdecydowanie za chudy, wręcz wycieńczona, w swoich oczach pozostaje ona gruba i nieidealna. Rygorystycznej diecie może towarzyszy wykonywanie bardzo eksploatujących ćwiczeń.
Osoby, które są zagrożone anoreksją często wykazują tendencje obsesyjno – kompulsywne, dążą do nadmiernego perfekcjonizmu i utrzymywania dużej kontroli w swoim życiu.
Najczęściej rozwinięty jadłowstręt psychiczny wymaga hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym. Celem jest utrzymanie stabilnej, bezpiecznej dla życia i zdrowia masy ciała u pacjentów. Jest to bardzo trudne, ponieważ pacjenci z zaburzeniami odżywiania rzadko kiedy chcą współpracować w obszarze przybierania na kilogramach. W końcu w swoich oczach dalej są grubi.
Dodatkowo bardzo istotną częścią leczenia jest psychoterapia – najlepiej długoterminowa.