Żałoba to trudny proces. To czas uczenia się funkcjonowania na nowo, bez ważnej osoby.

Proces żałoby składa się z kilku etapów, ostatni to moment pogodzenia się ze stratą, zaakceptowania jej.

Śmierć kogoś ważnego powoduje cierpienie. Jednak pozwolenie na przeżycie tego cierpienia, niezagłuszanie go jest bardzo ważne.

Specjaliści uważają, że proces żałoby składa się z 5 etapów. Każdy z nich jest potrzebny i nie powinien być pominięty:

  1. Szok, niedowierzanie, zaprzeczenie – występuje bezpośrednio po stracie.
  2. Dezorganizacja – uświadomienie, że brak bliskiej osoby jest prawdą. Odczucie pustki. Nieumiejętność odnalezienia się w codzienności.
  3. Bunt – po szoku i dezorganizacji zaczynają pojawiać się pytania „dlaczego?”. Rozpacz zaczyna przejawiać się w buncie i złości – przeciwko zmarłemu, Bogu, całemu światu. Widok ludzi, którzy są szczęśliwi, jest trudny do zniesienia.
  4. Smutek – to etap, który utrzymuje się najdłużej. Jest on trudny w przeżyciu, bo w przeciwieństwie do złości smutek odbiera energię. W tej fazie żałoby pojawiać się mogą: pesymistyczne myśli, unikanie ludzi, wycofanie się z relacji, czasem szukanie pocieszenia w używkach, brak chęci do wstawania z łóżka, utrata sensu życia. Nastroje depresyjne są na tym etapie bardzo częste i można uznać je za wpisane w proces, jednak nie należy ich bagatelizować. Ważna jest obserwacja czasu ich trwania – jeśli utrzymują się zbyt długo i zbyt mocno wpływają na funkcjonowanie,  mogą wymagać pomocy specjalisty. „Dobre” przeżycie tego etapu skutkuje akceptacją.
  5. Akceptacja – zaczyna na nowo pojawiać się chęć życia. Wraca radość, spokój. Mimo że dalej istnieje poczucie braku, pojawia się umiejętność funkcjonowania z nim.

Należy pamiętać, że powyżej opisane etapy żałoby to tylko zarys.  W każdym przypadku mogą wyglądać nieco inaczej, mieć inny czas trwania i natężenia. Ważne, żeby pozwolić sobie na doświadczanie tych trudnych stanów, emocji, uczuć. Tłumienie, wypieranie, zaprzeczanie to najgorsze rozwiązania – zazwyczaj powodują przedłużenie w czasie całego procesu pogodzenia się ze stratą.

Źródło: