Jeżeli problem z zaburzeniem jedzenia jest bardzo rozwinięty i widoczne są poważne konsekwencje dla zdrowia fizycznego – np. niedożywienie, brak miesiączek, zaburzenia hormonalne, ogólne złe samopoczucie i brak sił – wówczas należy rozważyć konieczność hospitalizacji w szpitalu psychiatrycznym. Jest to pierwsze miejsce, które zadba o zapewnienie bezpieczeństwa dla zdrowia i życia. Kolejnym krokiem jest zgłoszenie się do specjalistów w poradni zdrowia psychicznego i rozpoczęcie psychoterapii, często najbardziej wskazana jest terapia długoterminowa.
Uważa się, że zaburzenia odżywiania oddziałują na cały system rodzinny, dlatego dobrze jest zadbać o możliwość terapii rodzinnej. W takich sytuacjach, kiedy z psychoterapii korzysta cała rodzina, dużo szybciej i skuteczniej dochodzi do powrotu do zdrowia i opanowania choroby.