Strach jest jedną z podstawowych emocji. To właśnie strach chroni przed wieloma niebezpieczeństwami. Bez tej emocji szybko można by było wpaść w niezłe kłopoty, a nawet stracić życie. Strach pomaga organizmowi szybko ustalić czyhające zagrożenie. To bardzo ważne, żeby nie bagatelizować swojego przerażenia w danej sytuacji. Strach odczuwamy w chwilach realnego niebezpieczeństwa. Źródło strachu jest zewnętrzne.
Lęk to wewnętrzne przeżywanie różnych sytuacji. To nieprzyjemny stan emocjonalny, uczucie napięcia, które często nie ma swojego podłoża w realności, może być irracjonalny. Mimo że lęk bierze się z „wewnątrz”, jego przeżywanie może wpływać na stan fizyczny, mówimy wówczas o psychosomatyce. Oznacza to, że nasz organizm reaguje np. szybszym biciem serca, bólem brzucha, bólem głowy, wymiotami itd. na przeżywane stany emocjonalne. Dolegliwości fizyczne mogą być manifestacją problemów psychicznych, w tym przypadku doświadczanego lęku. Wówczas, żeby wrócić do zdrowia, trzeba skupić się na leczeniu psychiki, a nie ciała.
Lęk może przybierać różne formy: zamartwianie się, ataki paniki, poczucie ciągłego niepokoju, obsesyjne myśli, lęk separacyjny, fobie.
Częste i intensywne odczuwanie lęku wiąże się z zaburzeniami lękowymi, może być on również składową innych zaburzeń i chorób psychicznych. Nie należy go bagatelizować, używać zwrotów „przesadzasz”, „weź się w garść”. Osoba zmagająca się z tego rodzaju zaburzeniami nie jest w stanie zapanować nad swoim lękiem, spojrzeć na jego przyczynę w sposób racjonalny. Stany lękowe wymagają leczenia farmakologicznego oraz psychoterapeutycznego.
Źródła: